سنگ کاربید سیلیکون سلزیوم راف Celcium carborundum

کاربید سیلیکون ، ترکیب کریستالی بسیار سخت و مصنوعی از سیلیکون و کربن . فرمول شیمیایی آن SiC است. از اواخر قرن نوزدهم کاربید سیلیکون یک ماده مهم برای کاغذ سنباده، چرخ های آسیاب و ابزارهای برش بوده است. اخیراً، در پوشش‌های نسوز و عناصر گرمایشی برای کوره‌های صنعتی، در قطعات مقاوم در برابر سایش برای پمپ‌ها و موتورهای موشک، و در زیرلایه‌های نیمه‌رسانا برای دیودهای ساطع کننده نور کاربرد پیدا کرده است.

کاربید سیلیکون توسط مخترع آمریکایی ادوارد جی کشف شد.آچسون در سال 1891. در حین تلاش برای تولید الماس مصنوعی، آچسون مخلوطی از خاک رس و کک پودری را در یک کاسه آهنی حرارت داد و کاسه و یک نور قوس کربنی معمولی به عنوان الکترود عمل می کرد. او کریستال های سبز روشنی را یافت که به الکترود کربن چسبیده بودند و فکر کرد که ترکیب جدیدی از کربن و آلومینا از خاک رس تهیه کرده است. او ترکیب جدید را کربوراندوم نامید زیرا شکل معدنی طبیعی آلومینا کوراندوم نامیده می شود . آچسون با دریافت اینکه کریستال ها به سختی الماس تقریبی دارند و بلافاصله به اهمیت کشف خود پی برد، برای ثبت اختراع ایالات متحده درخواست داد . محصول اولیه او در ابتدا برای صیقل دادن جواهرات عرضه شد و با قیمتی قابل مقایسه با گرد و غبار الماس طبیعی فروخته شد. ترکیب جدید که از مواد خام ارزان قیمت و با بازدهی خوب به دست می آمد، به زودی به یک ساینده صنعتی مهم تبدیل شد .